കടൽത്തീരങ്ങൾ

നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഒരുപാതി എനിക്കുതരൂ
ഞാനതിൽ എഴുതിത്തരാം,
എന്നന്നേക്കുമായി
മായ്ച്ചുകളഞ്ഞാലും വീണ്ടും വായിക്കാവുന്ന
കടൽത്തിരകളെപ്പോലെ സത്യമായതെന്തെങ്കിലും.
നീളൻ നിഴലുകൾ
മുറുകുന്നുണ്ട് കടലിനുമീതേ
ഓരോ തിരയും കാറ്റും എന്തോ പരസ്പരം പുണർന്നുപാടുന്നുമുണ്ട്
നമ്മൾ പാടാറുള്ള പാട്ടുകളിലേതോ അവ കേട്ടുപഠിച്ചതാവുമോ,
നനവുള്ള മണൽത്തരികളിൽ
അസ്ഥിമരവിക്കുന്ന ഓർമ്മകളുമായി
ഉപ്പുരുചിക്കുമ്പോൾ
കടൽ കടൽ പിന്നെയും കടൽ,
നിനക്കുഞാനെഴുതിത്തരുന്ന കവിത ഒരിക്കലും വായിച്ചുതീർക്കാനാവില്ല.
ഒരിക്കലും മറഞ്ഞോ മറന്നോ പോവില്ല
പ്രണയമായും വിരഹമായും പരിഭവമായും
ഒരുനീളൻ നിഴലായും
നിന്റെ ഓരോ ശ്വാസവും
പിൻ കഴുത്തിലെ ഓരോ മുടിയിഴയും
അളന്നും രുചിച്ചും
ഉപ്പുപോലെ പ്രണയിക്കും.
സന്ധ്യയോ പ്രഭാതമോ വെയിലോ ആകട്ടെ
ഞാൻ നിന്നോടാണ്
എന്നെന്നേക്കുമായി
കടൽത്തീരം പോലെയും
കടൽക്കാറ്റുപോലെയും
കടൽജലം പോലെ അലയൊടുങ്ങാതെ
പാടിത്തീരാതെ പറഞ്ഞുതീരാതെ
ഉപ്പായി നിന്റെ നാവിലും ചുണ്ടിലും
മുടികളിലും നനവിലും
പ്രാണന്റെ പഴുപ്പിലും അസ്ഥിമജ്ജയിലും
ഞാനെഴുതിത്തരാം
നിനക്ക് നിനക്ക് നിനക്ക്.