1/5/14

കവിക്കും കവിതയ്ക്കുമിടയിൽ


മഞ്ഞിൽകുതിർന്ന നക്ഷത്രമേ വാനിൽ
ചിന്തയാലുരുകുന്നു നീയുൾച്ചൂടിനാൽ.
പ്രണയത്താലുറ്റുനോക്കുന്നുനീയെന്നെ-
യോർമ്മതൻ പുകമൂടുമീ മഞ്ഞുകണ്ണാടയാൽ.
സഖീ, എത്രദൂരങ്ങളകലെയെങ്കിലും, 
എത്രകിനാക്കൾനിലാമഴപെയ്താലും,
പൂക്കുമീ കുന്നിൻ ചെരുവിലെയാർദ്രപുഷ്പങ്ങൾപോൽ
മഞ്ഞിൻ ചുംബനവിരലാൽ തൊട്ടുതൊട്ടുനമ്മിലൂടെ,
ഹൃസ്പ്പന്ദമായ് പ്രണയത്താലുയിർകൊള്ളും
ഏകാന്തതയുടെ ചില്ലയിലീ നിഴൽവീഴാപുഷ്പ്ങ്ങൾവാനിൽ
കാറ്റിൽ‌പ്പടർന്നുനിൻശ്വാസത്താലുലഞ്ഞുവിറകൊള്ളവേ
പ്രജ്ഞയിൽ‌പ്രണയം നിറഞ്ഞുനിറഞ്ഞ്-
കാമനകളാലേതനുരാഗത്തിനാൽ പ്രകാശവർഷങ്ങളകലെയകലെ,
കവിക്കും കവിതയ്ക്കുമിടയിലീപ്രണയത്താൽ,
മഞ്ഞിൽക്കുതിർന്ന നക്ഷത്രമേനിന്നെ
പുകമൂടുമീമഞ്ഞുകണ്ണാടയാൽ കണ്ട്
കിനാക്കളാൽ കാമിച്ചുകാമിച്ച്
ഓർമ്മകളാൽ ഭ്രമിച്ചുഭ്രമിച്ച്
പ്രണയത്താൽ, പ്രണയത്താൽ

1 comment:

Unknown said...

പ്രിയൻ ..........ഒന്നും പറയാനില്ല ... വാക്കുകൾക്കതീതം .....!