ഒരു വെയിൽ വന്നുമായുന്നു.
വരാതിരിക്കില്ല,
ഞാനിരിക്കുന്ന പടവത്ത്
പണ്ടൊരു മരം പൂക്കൾ കൊഴിച്ച്
സ്വയം മറന്ന് മഴ മറന്ന്
എല്ലാരും മറന്ന്
മറവികളുടെ വാക്കെല്ലാം മറന്ന്, മറവികളുടെ ശിൽപമാവുന്നു.
പഴയ മരമേ,
ഈ വെയിലിന്റെ മഴനിഴൽപ്പൊഴിച്ചിട്ട മറവികളേ,
ഏതാണു ജീവനേ
നീ മറന്നുപോവുന്ന വാക്ക്.
No comments:
Post a Comment