പ്രാണറ്റുപോയ ഇലകൾ
മുങ്ങിത്താഴുമ്പോൾ
ചിറകടിയൊച്ചയുളള ജലം....
മുങ്ങിത്താഴുമ്പോൾ
ചിറകടിയൊച്ചയുളള ജലം....
നിന്റെ നനവ്‌....
ഓർമ്മകളിൽനിന്ന് ,
നിന്റെ വാക്കുകൾ നേർത്തുപോവുന്നതിന്റെ ഒച്ച.
മൗനമേ നീയുളളതുകൊണ്ടുമാത്രം
നേരുനിറഞ്ഞതാകുന്നു സംസാരം.
നിന്റെ വാക്കുകൾ നേർത്തുപോവുന്നതിന്റെ ഒച്ച.
മൗനമേ നീയുളളതുകൊണ്ടുമാത്രം
നേരുനിറഞ്ഞതാകുന്നു സംസാരം.
ഓരോ ഇലയെയും ,
നിന്റെ വിരലുകളെന്ന ഓർമ്മയിൽ
തഴുകാനാവും....
നിന്റെ വിരലുകളെന്ന ഓർമ്മയിൽ
തഴുകാനാവും....
ഓരോ പുഴനനവും നിന്റെ കണ്ണീരായറിയും.
മറന്നുപോയ ജാലകങ്ങൾ
മെല്ലെയടയുക.....
മെല്ലെയടയുക.....
നിന്റെ മൗനത്തിന്റെ തണുപ്പ്‌ ..
ചിറകടിയൊച്ച...
ആഞ്ഞുവീശുന്ന ഓർമ്മകൾ.
ചിറകടിയൊച്ച...
ആഞ്ഞുവീശുന്ന ഓർമ്മകൾ.
മറവിയുടെ ജാലകങ്ങൾക്ക്‌
ഭ്രാന്തുപിടിക്കാതെങ്ങനെ?
